ΤΟ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΟ ΤΩΝ ΑΡΤΟΠΟΥΛΙΩΤΩΝ
(ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΓΡΑΠΤΑ ΚΑΙ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ)
Από το 1970 προσπαθώ να συγκεντρώσω στοιχεία για τα σόια και τις οικογένειες με σκοπό να μάθω τις ρίζες μας και να συμβάλω στην καλύτερη γνώση της ιστορίας του χωριού μας.
Τα γενεαλογικά δέντρα είναι μια προσπάθεια δύσκολη. Ψάχνω όσα γραπτά στοιχεία υπάρχουν, αρχεία Κοινότητας, μαθητολόγια του σχολείου, συμβόλαια αγορών, πωλήσεων, δωρεών, προικοσυμφώνων κ.τλ., τα συμπληρώνω και τα διασταυρώνω με πληροφορίες που είχα από τους αείμνηστους, Λευτέρη Μπόρο, Γιώργο Γιάννη, Παναγιώτη Γιάννη, Γάκη Λώλη, Βασίλη Γιώρη, Γιώργο Μπριτζόλα, Μιχάλη Παπαδόπουλο κ.ά., αλλά και από σημερινές προσωπικές επαφές και τηλεφωνικές επικοινωνίες με τους χωριανούς μου.
Δύσκολη αυτή η εργασία και ο κίνδυνος λαθών πολύ μεγάλος.
Θα συνεχίσω όμως την προσπάθεια και σας παρακαλώ να εργαστούμε όλοι μαζί, διορθώνοντας, προσθέτοντας, αφαιρώντας. Είναι καθήκον όλων μας.
Στείλτε σας παρακαλώ τις παρατηρήσεις σας στο: lioliosn628@gmail.com
Χίλια ευχαριστώ στους αγαπητούς συγχωριανούς μου που πρόθυμα ανταποκρίθηκαν και μου έστειλαν τις παρατηρήσεις τους μέχρι 8/11/2025.
Δημοσιεύω σήμερα μια πρώτη προσπάθεια (προκαταρκτικά μιας εν εξελίξει έρευνας) για το γενεαλογικό των Παπαδαίων- Πετραίων, αρχίζοντας από τον πρώτο εκ των τεσσάρων αδελφών (Παναγιώτης, Θανάσης, Χρήστος και Γιάννης). Ασφαλώς και δεν είναι τελειωμένο αλλά πιστεύω να λάβω τις παρατηρήσεις και πληροφορίες σας και να το συμπληρώσω. Ο Παναγιώτης (σήμερα σώζεται μια τοποθεσία "στου Παπαγιώτη" που βρίσκεται πέρα από του "Πλάνου" και πάνω από τη "Στρόγγυλη") έγινε παπάς και είχε τέσσερα παιδιά. Τον Στέφανο που έγινε κι αυτός παπάς και σήμερα έχουμε την τοποθεσία "στου Παπαστέφου" (βρίσκεται μέσα στο χωριό μεταξύ των ιδιοκτησιών Γιώργο Παπαδόπουλου και Ζηκαίων), τον Πέτρο, τον Παύλο και τον Κώστα.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΑΙΟΙ ΑΡΤΟΠΟΥΛΑΣ
(χωρίς συγγένεια μεταξύ τους-κοινώς φάρες)
Του αείμνηστου Μιχαήλ Ν. Παπαδόπουλου
1. Παπαδόπουλος Κώστας (Πουρνάρας)
2. Παπαδόπουλος Χρήστος (Χρήστο Πέτρης - Ναστάση Πέτρης – Κώστα Πέτρης – Γληγόρη Γιώτης – Γάκη Πέτρης – Μήτρο Μπόρος)
3. Παπαδόπουλος Γιώργος (Γιώργο Λάμπρος)
4. Παπαδόπουλος Ιωάννης (Γιάννη Παππάς)
5. Παπαδόπουλος Παύλος (Παύλο Κώστας)
6. Παπαδόπουλος Ηλίας (Ηλία Παππάς, Σπύρο Λίας)
7. Παπαδόπουλος Ιωάννης (Θόδωρ΄ Γιάννης, Νάσιο Γιάννης)
8. Παπαδόπουλος Μιχάλης (Μίχο Γιώρης, Κώστα Γιώρης)
9. Παπαδόπουλος Χρήστος (Χρήστο Σπύρος-Λαμπράκης)
10. Παπαδόπουλος Θωμάς (Θωμά Παππάς, Αντώνης Παππάς)
11. Παπαδόπουλος Διονύσης (Νόνιος-Χρύσω)
12. Παπαδόπουλος Σπύρος (Γιώργο Σπύρος, Χρήστο Σπύρος)
13. Παπαδόπουλος Γιώργος (Αναγνώστη Γιάννης)
14. Παπαδόπουλος Σταύρος (Νικόλα Σταύρος, Λουκάς Σταύρος)
15. Παπαδόπουλος Παναγιώτης (Βαγγέλη Γιώτης)
ΚΟΛΙΓΙΑΝΝΑΟΙ
(ΝΙΚΟΥ ΛΙΟΛΙΟΥ: "ΤΙ ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΤΙ ΑΚΟΥΣΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ". ΑΘΗΝΑ 1983)
Α΄. «Ήταν δυο αδέλφια από την Πράμαντα και είχαν μια αδελφή. Αυτή η αδελφή, κίν’σε να πάει σε μια βρύση να παρ' νερό. Εκεί ήταν δυο Τούρκοι. Πιάνουν την τσούπρα και τη βιάζουν. Παίρνει νερό, η κακομοίρα και πάει σπίτι κλαίγοντας. Το και το τους λέει. Παίρνουν τ' αδέλφια της τα ντουφέκια και πηγαίνουν και καρτεράν στη βρύση. Ξαναπάνε, οι Τούρκοι. Στάθ’ καν ετούτοι, ένα σκότωμα τους κάνουν. Σηκώνονται και φεύγουν.
Εδώ εκεί, εδώ εκεί, σκάλωσαν εδώγια στην Αρτοπούλα
Κολιγιάννης λέγονταν αυτός. Εδώγια κάτ' πούν' το παλιό το σπίτι του Νικόλα-Δήμου, εκεί έφκιακαν μια καλύβα.
Ο ένας απ’ τους δυο παντρεύκε και πήρε μια Γκιοκάτσα. Τώρα, ποια Γκιοκάτσα ήταν, δεν ξέρω. Ο άλλος πάει γαμπρός στο Πετούσι, στους Νταφλαίους. Πριν παντρευτούν και χωρίσουν τα δυο αδέλφια πήγαν στο Σούλι. Μπλέχκαν με τους Σουλιώτες και μπήκαν κι αυτοί στον πόλεμο. Μετά υστερότερα έγινε τι έγινε εκεί με τον Αλή πασά, έφκαν οι Σουλιώτες, έφκαν κι οι Κολιγιανναίοι και ήρθαν ξανά εδώ. Παντρεύκαν, και ο ένας πάει στο Πετούσι, όπως είπα, και ο άλλος έμεινε εδώ. Αυτός που έμεινε εδώ, έκαμε τρία παιδιά. Το Θανάσ’-Κολιγιάννη, το Δήμο-Κολιγιάννη και το Γιωργάκη-Κολιγιάννη.
Ο ένας κατοίκησε στον κάμπο, κάτω στον Γιώργο- Γιάννη. Ο άλλος στην Παναγιά και ο Θανάσ'-Κολιγιάννης εδώ, στον Πλάτανο.
Όντας ήταν και τα τρία αδέλφια μαζί είχαν, λέει, εφτακόσια γιδοπρόβατα και εκατό μπλάρια ζάρκα. Τα ξεχείμαζαν κατ' στην Αρίλια, σ' ένα μέρος, κάτ' στην Πέρδικα και όταν τα έφερναν πάνω την άνοιξη και τα διάβαζαν καρβανέλα πάνω στον Γκορίλα. το κοντινό μπλάρι ήταν στο ποτάμι και το μπροστινό στον Γκορίλα. Τόσα πολλά μπλάρια και φοράδες είχαν.
Όλοι τότες ήταν κτηνοτρόφοι. Άλλη δουλειά δεν γνώριζαν να κάνουν. Κτηνοτρόφοι ήταν, που λες και οι Κολιγιανναίοι, αλλά γεροί κτηνοτρόφοι. Δεν τους έλειπε τίποτα. Ήταν και φιλόξενοι. Κρέμαγαν, θυμιέμαι, την κουμπλίτσα με το γάλα όξω στο πουρνάρι για να πιει κανένας ταλαίπωρος διαβάτης.
Είχαν βιος πολύ, όταν ήταν όλοι αντάμα. Μετά χώρ’σαν και έπιακε ο καθένας την ακρούλα του. Ετούτος εδώγια, εκείνος εκείγια και ο άλλος κάτ' στον κάμπο.
Ο Γιωργάκη-Κολιγιάννης έκαμε ένα παιδί και το βάφτισαν Χρήστο. Χρήστο-Γιωργάκη το ’λεγαν. Απ' αυτόν κρατάν οι Γάκη-Χρησταίοι.
Απ’ τους Κολιγιανναίους έγιναν μετά, υστερότερα. ο Γιωρ'-Θανάσης, ο Γιανν’-Γιωργάκης και ο Νικόλα-Δήμος.
Το επώνυμο Γκιοκαίοι ήταν παρατσούκλι, πώς το λεν, δεν είναι το επίθετό μας.
Ο Κολιγιάννης παντρεύκε μια Γκιοκάτσα και από εκεί έμεινε το επίθετο. Εμείς έπρεπε να λεγόμασταν «Κολιγιάννης». Εγώ, να πούμε, έπρεπε να λέγομαν «Βασίλειος Γεωργίου Κολιγιάννης».
Αυτά τα 'κάνε, ο Χρήστο-Γκιόκας, που ’ταν τότες εδώ. Πατέρας του Γιάννη-Γκιόκα. Ήταν επιστάτης στο Δημαρχείο. Μεγάλος δεν ήταν αλλά έκανε ψίχα τον καπετάνιο.
Οι Γκιοκαίοι, φαίνεται ότι, ήταν η πρώτη οικογένεια που κατοίκησε στην Αρτοπούλα. Όλοι οι άλλοι ήταν φερτικοί.»1
Β΄. «Ο Γιάννη - Κολιός, ο Κολιγιάννης, ήταν απ’ την Αγναντα.2 Επ’ Αλή πασά, που μυρίζονταν επανάσταση, πάαινε τον κόσμον άλλον εδώ και άλλον εκεί για να χάσουν τις συνεννοήσεις που είχαν.
Τότες ιδρύθηκαν και τα πανηγύρια. Δήθεν σαν θρησκευτική συγκέντρωση. Έρχονταν και απ' άλλα χωριά και κει απάνω συζήταγαν και τα της επανάστασης.
Αφού είδε τέτοια πράματα, ο Αλής, δίνει αμέσως διαταγή να σκορπίσει ο κόσμος.
Έτσι, έφυγε ο Κολιγιάννης, απ' την Άγναντα και ήρθε στην Έλεζνα με το παλιό, Αρτοπούλα σήμερα.
Το πρώτο σπίτι που κατοίκησε, ο Κολιγιάννης. ήταν εκεί που ήταν το παλιό του Νικόλα-Δήμου, στην Γκιοκαταριά.
Ο Κολιγιάννης απέκτησε το Γιωργάκη-Κολιγιάννη, τον πάππου του Παναγιώτη-Γιάννη, το Δήμο-Κολιγιάννη, τον πάππου του Χρήστο-Δήμου και το Θανάση-Κολιγιάννη.
Χώρ’σαν αυτοί κατόπι.
Απ’ το Θανάση-Κολιγιάννη είναι η καταγωγή του Βασίλη-Γιώρη και του Μπούση. Από το Δήμο-Κολιγιάννη είναι οι Δημαίοι, Νικόλα-Δήμος, Χρήστο-Δήμος.
Γκιοκαίοι ονομάσκαν όταν πρόεδρος ήταν ο Αναγνώστη-Γιάννης.
Τότε έκαναν τις καθαρές καταγραφές και γράφονταν και τα χρόνια του καθενός. Έγλεπαν έναν και τον έκοβαν με το μάτι, πόσω χρονών είναι. Επειδή ο Κολιγιάννης είχενε πάρει μια Γκιοκάτσα γυναίκα, αδελφή του Κίτσιο-Γκιόκα, έγραψε και ο Αναγνώστη-Γιάννης τους Κολιγιανναίους. Γκιοκαίους.»
1 Πληροφορία από τον Βασίλειο Γεωργίου Γκιόκα (Βασίλη-Γιώρη).
2 Πληροφορητής ο Παναγιώτης Ιωάννου Γκιόκας (Παναγιώτη-Γιάννης)·
Γ΄ ΚΟΛΙΓΙΑΝΝΑΙΟΙ
«Κίνησαν από τα Άγναντα δύο φίλοι. Ο ένας λεγόταν Γιάνη Ζώτος και ήταν σιδηρουργός κι έφτιαχνε μανουάλια και υνιά κι ο άλλος ήταν κυπράς έφτιαχνε κύπρους, κουδούνια για τα ζώα. Ξεκίνησαν αυτοί επί Αλή πασά χωριό το χωριό και έφτασαν στην Έλεζνα. Η πρώτη τους κατοικία ήταν στην Γκιοκαταριά σε ένα μικρό σπιτάκι. Για τον άλφα βήτα λόγο έφυγε για άλλο τόπο ο κυπράς κι έμεινε στο χωριό ο Γιάννη Ζώτος. Από το ποτάμι και προς τα Γρατσανά και Τσερίτσανα τα επιστράτευε ο Αλής και από το ποτάμι και προς τα εδώ οι Σουλιώτες. Οι κάτοικοι βλέποντας ότι ο Αλής ξεκινάει προς τα εδώ μαζέψανε ότι είχαν και δεν είχαν και πήγαν στην Παραμυθιά.
Ο Γιάννη Ζώτος με τη γυναίκα του και με το μοναχογιό του πήγαν στο Πετούσι κι έμειναν σε μια οικογένεια Τζαλαβρά.
Επειδή είχε αφήσει από τη βιασύνη του ο Γιάννη Ζώτος το αμόνι και τα σύνεργά του στην Έλεζνα αφήνει εκεί τη γυναίκα και το παιδί του και γυρίζει στο χωριό για να πάρει τα εργαλεία του.
Ήρθε στο χωριό πήρε τα σύνεργά του και κατά την επιστροφή εκεί στου Γιώργο Λάμπρου, στου Λευτέρη, που ήταν ξάστερο το μέρος τον βλέπουν οι Τούρκοι από την Παλιο - Κούλια, του βάζουν μια μπαταριά και τον σκοτώνουν. Έμεινε εκεί ο άνθρωπος με το αμόνι.
Το παιδί του στο Πετούσι μεγάλωσε μέσα στην οικογένεια Τζαλαβρά παντρεύτηκε κι έκανε δύο κόρες που τις πάντρεψε κι έκανε δύο γαμπρούς το Νικόλα Γιάννη που τον έλεγαν χαϊδευτικά Κολιο - Γιάννη κι ένα άλλον. Στους γαμπρούς και στις θυγατέρες του μοίρασε την περιουσία του και τους έδωσε πολλά γρόσια.
Ο Κολιο - Γιάννης απέκτησε 4 αγόρια το Γιάννη Κολιό, το Θανάση Κολιό, το Δήμο Κολιό, το Γιώργο (Γάκη) Κολιό και τρεις κοπέλες. Τη μια κοπέλα του την παντρεύτηκε ο Κώστα Τούσης. Ήταν καλός νοικοκύρης ο Κολιός. Είχε 800 γιδοπρόβατα και κάμποσα βόδια και μουλάρια. Τα είχε καλά και με τους Τούρκους κι επειδή πολύ ποθούσε να έρθει στην Έλεζνα ήρθε με όλο του το βιο και κατέληξε στο Βρομανέρι. Επάνω στην Βρυζάχα τα ξεκαλοκαίριαζε.
Ο Γιάννη Κολιός παντρεύτηκε τη Φρόσω του Μπούγια από την Άρδοση. Ο Γιάννη Κολιός ήταν κοντόσωμος, καμπούρης και κακοφτιαγμένος. Η Φρόσω ήταν ψηλή και λιγνή, όμορφη και ωραία.
Ο Γιάννη Κολιός λοιπόν παντρεύεται τη Φρόσω του Μπούγια από την Άρδοση. Γάμος τρικούβερτος που κράτησε τρεις μέρες.
Ο Γιάννης απέκτησε δύο παιδιά. Το Ναστάση Γιάννη και τον Κώστα Γιάννη.
Ο Ναστάση Γιάννης δεν παντρεύτηκε και πήγε αρτεργάτης στην Αθήνα και ύστερα στη Ρουμανία.
Ο Κώστα Γιάννης παίρνει την αδερφή του Αναγνώστη Γιάννη, την Κώστα Γιάννοβα με το όνομα. Απέκτησαν δυο κοπέλες. Τη Βασιλ’ Γιώταινα και την Παρασκευή, την Παπα Κώσταινα.
Η Βασίλ’ Γιώταινα έκανε αυτούς που βλέπουμε σήμερα και η παπα Κώσταινα έκανε τη Χαρίκλεια, το Σπύρο Παπά, το Δήμο Παπά, τη Μήτρο Χρήσταινα και τη Χρήστο Δήμαινα.
Αυτό είναι το γενεαλογικό του Γιάννη Κολιού.
Ο Θανάση Γιάννης, ο δεύτερος γιος του Κολιο Γιάννη, πήρε αυτά εδώ επάνω που είναι τώρα ο Γιώρ’ Θανάσης και ο Λάμπρο Θανάσης.
Ο Γιώρ’ Θανάσης απέκτησε το Βασίλη Γιώρη, το Μίχο Γιώρη και το Νάσιο Γιώρη.
Ο Λάμπρο Θανάσης απέκτησε το Νικόλα Λάμπρο Θανάση. Ο Νικόλα Λάμπρο Θανάσης απέκτησε τον Μπούση, την Τασούλα κ.τλ..
Ο Δήμο Κολιγιάννης απέκτησε το Φώτο Δήμο. Ο Φώτο Δήμος απέκτησε το Νικόλα Δήμο. Ο Νικόλα Δήμος απέκτησε το Χρήστο Δήμο και τη Μηγδαληνή από δεύτερο γάμο.
Ο Χρήστο Δήμος απέκτησε το Δήμο Χρήστο και τον Μιλτιάδη.
Ο Γιωργάκη (Γάκη) Κολιός απέκτησε το Χρήστο Γιωργάκη.
Ο Χρήστο Γιωργάκης απέκτησε το Γιάννη Γιωργάκη
Γύφτο Κολιγιανναίοι λεγόταν επειδή ήταν μελαψοί και ήταν γύφτοι έκαναν σιδηρουργικές εργασίες». (Όπως μου τα διηγήθηκε ο Λευτέρη Μπόρος το 1984)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου